Blognieuws van Avalon Interviews en reportages   Hoofdpagina Interviews Klaus Dona Marcel Messing Jane Burgermeister Igor Witkowski De Angelsaksische Missie  Simplified Chinese  Dutch  French  German  Hungarian  Portuguese  Russian  Romanian  Swedish Over Project Avalon   Welkom Bill Ryan Project Camelot Aanbevelingen Contact Ronde Tafel Avalon Forum   Avalon Forum Bill Ryan’s threads
Zoek
__________________________________________________________

Henry Deacon

Deze pagina is de geformatteerde en herziene versie van de oorspronkelijke publicatie van Project Camelot

Deel 1 -- Interview met een fysicus van Livermore

Dit interview is de transcriptie van een video, aangezien de geïnterviewde anoniem wenst te blijven. (‘Henry Deacon’ is een pseudoniem, gekozen omwille van de gelijkenis met de sympathieke en creatieve intellectuele duizendpoot uit de tv-serie Eureka). Bepaalde details zijn achterwege gelaten of aangepast om zijn identiteit te beschermen en de transcriptie is ook ‘gezuiverd’ van stopwoorden, aarzelingen en dergelijke, die in gesproken taal voorkomen. Hetgeen evenwel belangrijk is, is dat de eigenlijke informatie met betrekking tot de feiten geenszins werd gewijzigd.

We zijn op de hoogte van Henry’s naam en van de omstandigheden waarin hij is tewerkgesteld  en we hebben deze gegevens kunnen verifiëren. We hebben hem ook meer dan eens ontmoet. Hij was begrijpelijkerwijze enigszins zenuwachtig, maar hij was vastberaden om met ons praten. Tijdens het gesprek reageerde hij soms met lange stiltes, betekenisvolle blikken en een mysterieuze glimlach in plaats van woorden. Hij heeft een kalme, ontwapenende persoonlijk­heid, en was niet altijd zeker wat hij al dan niet kon zeggen. Maar soms deed het hem plezier wanneer hij de waarheid kon vertellen over een aantal zaken waarvan hij wist dat hij niet kon worden herkend als de bron van de informatie. Enkele aanvullende details werden ons na het interview via e-mail meegedeeld.

De belangrijkste aanvullende informatie komt op het einde van de transcriptie waar Henry de getuigenis van Dan Burisch bevestigt.

Het staat de lezer vrij om deze informatie te verspreiden op voorwaarde dat niets in de tekst gewijzigd of achterwege wordt gelaten. Delen van de tekst mogen ongewijzigd worden geciteerd indien de context duidelijk wordt gemaakt. Wij vinden dit interview uitermate belangrijk en we zijn de overtuiging toegedaan, dat deze informatie wijd moet worden verspreid.

_____________________________

Kunt u ons mogelijkerwijs iets over uzelf vertellen?

Ik ben momenteel tewerkgesteld in één van “drie-letter-agentschappen.” [Hij speelt wat met woorden tot we het juiste agentschap raden]. Ik neem waarschijnlijk een aanzienlijk risico door zo met jullie te praten, maar het is mijn bedoeling om niets te onthullen waarvan ik denk dat het vertrouwelijk is of dat het met nationale veiligheid te maken heeft. Door de jaren heen ben ik betrokken geweest in vele projecten en voor verschillende agentschappen.

Ik zal maar meteen in het diepe springen; ik was ervan overtuigd dat ik een ‘walk-in’ ben, toen ik in mijn achtste schooljaar zat. Ik herinner me dat ik van een andere planeet afkom en die herinner­ingen zijn allemaal vermengd met mijn menselijke jeugdherinneringen. Het is allemaal nogal vreemd en het is moeilijk om uit te leggen hoe zoiets aanvoelt.

Ik heb nooit moeite gehad om complexe wetenschappelijke informatie te verwerken en vaak kon ik complexe systemen begrijpen zonder dat ik daartoe was opgeleid of daarover was ingelicht. Dat is de essentie van mijn werk: werken met complexe systemen. Ik wil niet arrogant zijn, maar ik heb een uitgebreide en geavanceerde kennis, zowel op wetenschappelijk gebied als op andere terreinen. Het lijkt wel alsof ik dingen gewoon weet. Meer kan ik voorlopig niet zeggen.

Is het mogelijk om op een of andere manier een aanwijzing te geven voor welk agentschap u werkt?

Nee, niet in het openbaar. Dat kan ik me niet veroorloven.

Welke informatie, waartoe u toegang heeft, zou volgens u wereldkundig moeten worden gemaakt?

Er is zoveel informatie dat het moeilijk is om te kiezen waar ik moet beginnen.

Ik was bijvoorbeeld twee jaar vóór de feiten op de hoogte van 9/11. Niet in specifieke termen, maar wel de grote lijnen. Er werd gesproken over een dergelijke gebeurtenis, over iets dat de regels van het spel zou veranderen.

Ik weet bijvoorbeeld ook dat er eind 2008 een oorlog is gepland tussen de Verenigde Staten en China. Dit heeft te maken met wereldpolitiek en niet zozeer met zogenaamde “Zwarte (in de zin van ‘clandestiene’) Operaties.” Dit zijn slechts twee van dergelijke evenementen waarover ik iets heb opgevangen. Meer details heb ik niet.

U bedoelt dat China en de VS samen een oorlog in scène aan het zetten zijn?

Het Pentagon begon in 1998 met de planning. U moet begrijpen dat China en de VS twee handen op één buik zijn. Deze oorlog is een operatie die gezamenlijk door de VS en China op touw is gezet. De meeste oorlogen worden zo op touw gezet en dat is al geruime tijd het geval.

Wilt u nog meer onaangenaam nieuws? Deze informatie is afkomstig van een persoon die werkte op een afdeling (van het leger) die langeafstandsraketten naar het Verre-Oosten en de Grote Oceaan verscheept om ze daar te testen. De raketten werden in hermetisch afgesloten, beveiligde containers naar de testlocatie verscheept. Na de proefnemingen werden de containers op dezelfde manier beveiligd en afgesloten teruggebracht, maar ditmaal waren ze leeg. Althans dat was de bedoeling. Maar de kerel was aanwezig, toen een dergelijke container werd geopend en die was gevuld met zakken wit poeder.

Cocaïne?

Trekt u zelf maar uw conclusies. Maar ik denk niet dat het suiker was. Laat ik er alleen aan toevoegen dat het puur hypothetisch –- en ik zeg dit om mezelf in te dekken –- op logistiek vlak perfect steek houdt om zo te werk te gaan. Het is immers een volstrekt veilige manier om alle veiligheidsmaatregelen, douanes, internationale grenzen en daarbij behorende controles te omzeilen. Het is perfect. Het gaat precies als met de wapens en de munitie, die in diplomatieke zakken jarenlang probleemloos de grenzen werden overgebracht en in consulaten werden afgeleverd. Dergelijke zaken gebeuren voortdurend.

Zou u zich als fysicus omschrijven?

Ja. Het is niet mijn enige specialiteit, maar, ja, ik ben een fysicus. En ik leg me toe op systemen. Het is goed om bij Livermore te werken; iedereen is er zeer professioneel. Hoe zal ik het zeggen? Er worden er geen spelletjes gespeeld.

Wat kunt u ons vertellen over de huidige stand van zaken met betrekking tot de natuurwetenschappen in het Militair-Industrieel-Complex?

Ze hebben een voorsprong van tientallen jaren op de wetenschap die wordt gepubliceerd in de tijdschriften van het publiek domein. Er lopen projecten, welke betrekking hebben op zaken, die het geloof, de ervaring en zelfs de verbeelding van menig fysicus uit het publieke domein over­stijgen.

Kunt u ons enkele voorbeelden geven?

[Lange stilte]

In  Livermore loopt een project met de naam Shiva Nova en het maakt gebruik van een reeks gigantische lasers. Dit zijn enorme lasers, enorme condensatoren met een energie van meerdere terawatt in een gebouw op gigantische metalen veren [hij spreidt zijn armen om de omvang te tonen]. Die lasers zijn allemaal gericht op een minuscuul punt. Dit veroorzaakt een fusiereactie, die bepaalde omstandigheden repliceert om nucleaire wapens te testen. Het is als het ware een nucleaire test onder laboratoriumcondities en er wordt een massale hoeveel­heid gegevens verzameld op het punt, waar alle energie is samengebald.

Het probleem is, dat alle voorvallen met dergelijke “hoge energie” scheuren veroorzaken in de structuur van het tijdruimtecontinuüm. Dit had men al vastgesteld in Hiroshima en Nagasaki en je kunt het zelfs zien in oude films. Kijk uit naar een soort energiesfeer die uitbreidt. Ik kan je een link geven om het te laten zien. Het probleem met dergelijke scheuren in het tijdruimtecontinuüm, of ze nu groot of klein zijn, is dat er dingen in verzeild raken, waarvan je niet wilt dat het gebeurt.

Er raken dingen in verzeild?

Er raken dingen in verzeild. Zaken die we allemaal kennen en waarover vaak op het internet wordt gesproken. Allerlei wezens en invloeden en andere rariteiten. Ik kan u verzekeren dat er op die manier grote problemen zijn gecreëerd.

Welke problemen?

[Pauze]

Het probleem is enerzijds hun aanwezigheid en de gevolgen daarvan. Het probleem is anderzijds dat wanneer je scheuren veroorzaakt in de tijdruimte, dat je dan aan het spelen bent met de tijd zelf, of je dat nu wilt of niet. Er zijn pogingen ondernomen om dat te verhelpen, maar dat heeft alleen geleid tot een aantal overlappende tijdlussen. Een aantal buitenaardsen proberen ons te helpen om het probleem op te lossen, terwijl anderen dat niet doen. Als we de toekomst willen voorspellen, kunnen we het alleen hebben over waarschijnlijke en mogelijke toekomsten. Het is allemaal vreselijk ingewikkeld en uitermate geheim. Kortom, het is een warboel. We hebben met het Manhattan Project de doos van Pandora geopend en we hebben nog steeds geen manier gevonden om de gevolgen ervan ongedaan te maken.

Het probleem van de overlappende tijdlijnen lijkt erg veel op de informatie die Dan Burisch verspreidt. Kunt u daar iets over zeggen?

[Hij schudt zijn hoofd.] Daarvan ben ik niet op de hoogte.

Goed. We zullen u de links opsturen, zodat u de interviews kunt bekijken. Hetgeen u zegt, bevestigt ook hetgeen “Mr. X” op de website van Camelot  mededeelde. Hebt u die interviews gezien?

Nee, wat zegt hij?

"Mr X" is een archivaris die in het midden van de jaren '80 gedurende zes maanden geheime documenten, films, foto’s en voorwerpen moest classificieren, toen hij werkte voor een bedrijf, dat in opdracht van Defensie werkte. Hij zegt dat hij materiaal gelezen heeft, waarin wordt verklaard, dat de voornaamste reden van de buitenaardse interesse in ons heeft te maken met nucleaire testen en meer in het algemeen met de bedreiging door nucleaire wapens.

Dat is min of meer correct. Behalve dat er slechts één of twee buitenaardse groepen zijn die bezorgd zijn om nucleaire wapens, niet allemaal.

Goed. Wat kunt u ons nog meer vertellen over het probleem met tijdlijnen?

Alleen dat het probleem niet is opgelost. Ziet u, het gevaar bestaat erin dat we het probleem telkens complexer maken, wanneer we het trachten te verhelpen. Het wordt steeds erger.

Zijn de buitenaardsen – of tenminste een aantal van hen – tijdreizigers? Dan Burisch beweert dat.

Ja.

Bent u op de hoogte van het Montauk Project?

Dat heeft een enorm probleem veroorzaakt. Het genereerde… Er werd een tijdlus van 40 jaar gecreëerd.

Al Bielek? Ik weet het niet. Er is iets verdachts aan zijn informatie. Maar er heeft wel degelijk iets dergelijks plaatsgevonden, evenals het Philadelphia Experiment. John Neumann was erg nauw betrokken bij al die zaken.

En Tesla, en Einstein?

Dat weet ik niet. Maar Neumann... [Hij knikt]

Montauk heeft werkelijk plaatsgevonden?

Ja. En was me dat een warboel! Ze hebben een splitsing in de tijd veroorzaakt, die we nog steeds niet hebben kunnen herstellen. Welnu, u moet begrijpen dat dit ook verband houdt met Project Rainbow en met de Sterrenpoorten… Daar waren ze er ook mee aan het werk. Maar een aantal verslagen op het Internet mmet betrekking tot Montauk zijn mijns inziens evenwel weinig over­tuigend. Ik heb enkele foto’s gezien van het materiaal dat ze zogezegd zouden hebben gebruikt en dat is nonsens, gewoon klinkklare nonsens.

[Bill] Ik heb altijd moeite gehad met het idee van tijdportalen, omdat ik niet kan inzien hoe en waarom ze op een bepaalde plaats zouden blijven staan, terwijl de planeet door de ruimte beweegt. Als er ergens een doorgang in de tijdruimte zou worden gecreëerd, zou je verwachten, dat die binnen de kortste keren wordt achtergelaten, omdat de aarde rond haar as draait, in een baan rond de zon draait, terwijl op zijn beurt ook het hele zonnestelsels in een gigantische baan in ons melkwegstelsel ronddraait. Ik bedoel, het is bekend, dat alles constant in beweging is. Kunt u dat enigszins toelichten?

Nee, dat kan ik niet… Maar ik begrijp wat je bedoelt en de portalen blijven niettemin op bepaalde plaatsen op de planeet verankerd. Zo is het gewoon. Waarom ze niet worden achtergelaten of ergens afdrijven, weet ik ook niet. Misschien zijn ze door de zwaartekracht op een of andere manier verankerd. We moeten er beiden naar gissen.

Een van die portalen leidt naar Mars en het is een stabiele verbinding, ongeacht waar de Aarde en Mars zich in hun baan bevinden. In het begin van de jaren '60 hebben we daar een basis opgericht. Of liever, we hebben er al een aantal bases opgericht.

We zijn dus al op Mars geweest.

Zeker, al een tijd geleden. Hebt u “Alternatief 3” gezien?

Ja.

Daar zat enige waarheid in. De landing op Mars was nep evenals andere delen ervan, maar het was ook gedeeltelijk waar.

Wat kunt u, als fysicus die aan deze projecten meewerkt, ons nog meer vertellen?

Goed. Dit kan interessant zijn voor degenen die met de fysica vertrouwd zijn. U weet wat quantum non-lokaliteit is, nietwaar? Het zijn twee deeltjes, die op verschillende locaties in het universum blijkbaar simultaan met elkaar communiceren ongeacht de afstand tussen beide. Er is communicatieapparatuur gemaakt, die zowel met elkaar onderling over enorme afstanden als hier lokaal kan communiceren. Deze instrumenten maken gebruik van een technologie, die niet kan worden afgeluisterd, omdat er niets tussen beide toestellen heen en weer gaat, dat zou kunnen worden onderschept. Het is onmogelijk om de communicatie te kraken, te onderscheppen, of af te luisteren, omdat er geen signaal is, dat kan wordenonderschept. Het werkt niet op die manier.

Het mooiste aan deze instrumenten is, dat ze eigenlijk eenvoudig te maken zijn. Je kan op een stel broodplankjes twee chaotische circuits maken met goedkope componenten die overal verkrijg­baar zijn en zo beginnen met communiceren. Je kan ze zelf bouwen, als je weet hoe.

Bestaan daarvan andere toepassingen behalve communicatie?

[Pauze]

Ja.

Wat kunt u er nog meer over vertellen?

Dat is alles. Oh, en ik moet eraan toevoegen dat ik aanvankelijk niet doorhad dat u ook de man van de Serpo website was. Laat ik alleen zeggen, dat het niet onder die naam bekend was. Ik betwijfel ook ten zeerste of het negen maanden zou hebben geduurd om daar te komen. Op die manier is de reis niet verlopen.

Oh, bedoelt u dat de reis ogenblikkelijk was?

[Pauze]

Ik denk niet dat de reis is verlopen zoals deze op de Serpo website werd beschreven. Misschien waren er meerdere programma’s. Er kunnen er meerdere geweest zijn. Maar dergelijke lange afstandsreizen doe je het beste met behulp van portalen. Al die andere methoden zijn gewoon niet efficiënt.

U bedoelt dat ze sterrenpoorten gebruikten?

Als u ze zo wil noemen, ja.

Ik vermoed ook dat het niet gaat om Zeta Reticuli. Volgens mij lijkt het meer op Alfa Centauri. Ik denk dat u dat op de site heeft vermeld.

Hebt u een reden om dat te zeggen?

Welnu, Zeta 1 en 2 zijn ver van elkaar verwijderd. Alfa Centauri en Proxima Centauri liggen dichter bij elkaar. Alfa Centauri heeft een zonnestelsel dat erg op het onze lijkt, maar het is ouder. De planeten lopen in een stabiele baan. Dire planeten zijn bewoond: de tweede, de derde en de vierde. Nee, wacht! De vijfde, geloof ik. Tweede, derde en vijfde.

Dat is verbijsterend… is dat uw professionele kennis? Ik bedoel, is dit iets dat u in de loop van uw werk te weten bent gekomen?

Ja. Dit is bekend. Het is relatief gemakkelijk om daar naartoe te gaan, minder dan vijf lichtjaar van hier en dat is, weet je wel, als het ware naast de deur. De… inwoners… lijken veel op mensen. Ze zijn geen ‘Grijzen’, ze zijn zoals wij. De menselijke vorm komt veel voor in het heelal.

[Bill] Lijkt één van de planeten op een woestijn? Dat is wat ik gezien heb op de foto die me werd getoond. Twee zonsondergangen over een woestijnlandschap. Ik was er ondersteboven van. [Zie dit artikel op de Serpo web site.]

Inderdaad. Een woestijnplaneet.

Oh.

Bent u vertrouwd met Project Looking Glass?

Dat klinkt me bekend in de oren…

Het ging om een soort technologie, waarmee je in de toekomst kunt kijken. Dan Burisch vertelde dat. Bent u daarbij betrokken geweest?

Ja, dat is technologie die niet door ons is ontworpen. We hebben die verkregen, we hebben die van een ruimteschip teruggebouwd. Daaraan heb ik niet gewerkt.

We hebben gehoord, dat er een kunstmatige sterrenpoort in Los Alamos zou zijn. Bent u daarvan op de hoogte?

[Hij staart ons aan met een geheimzinnige glimlach zonder te antwoorden.]

Wat kunt u ons over Los Alamos vertellen?

Er bestaat een Los Alamos website, waarvan ik u het internetadres zal geven. Daar kunt u onderzoek doen naar “gravity shielding” en dergelijke zaken. Alle informatie is daar voorhanden.

[Noot: de web site is http://lanl.arxiv.org.]

Welnu, de kans bestaat dat die informatie per vergissing voor het publiek toegankelijk is gemaakt. Het lijkt me verstandig een backup van die pagina’s aan te leggen, voordat ze van de website worden afgehaald, op het moment dat dit bekend wordt gemaakt. Maar vooralsnog kunt u het met uw eigen ogen vaststellen.

Veel meer kan ik er niet over zeggen.

Wat kunt u ons vertellen over de aanwezigheid van buitenaardsen?

Probeer een kopie te vinden van de film “Wavelength.” Die is gebaseerd op ware feiten. Heeft u de film gezien? Hij is gebaseerd op een incident dat heeft plaatsgevonden in Hunter Liggett. Dat is “hot”.

Nee. Waar is Hunter Liggett?

Dat ligt zo'n 130 kilometer ten zuidzuidoosten van Monterey in Californië. Ik was indertijd in Fort Ord gestationeerd.

In het begin van de jaren '70 was ik in het leger en was daar aan het werk voor het CDCEC, dat is het “Combat Developments Command Experimentation Command”. U kunt dat opzoeken.

We waren er allerhande apparatuur aan het uittesten en leefden min of meer in het open veld. Vaak droegen we een soort laserzonnebril en moesten we regelmatig onze ogen laten onder­zoeken om te kijken of het netvlies niet was beschadigd. Een deel van het vee in de weide droeg zelfs een beschermbril. Het was het meest bizarre spektakel dat u zich ooit kunt voorstellen.

Welnu, op een dag is er iets voorgevallen, toen we aan het testen waren. Er verscheen plotseling een schotel en die hing gewoon in de lucht, direct vóór ons, boven het veld. En… [pauze] we hebben dat verdomde ding gewoon neergeschoten.

U hebt een schotel neergeschoten?

[Hij schudt met zijn hoofd] Dat hadden we nooit mogen doen. Het is niet iets dat ikzelf heb gedaan, maar onze groep heeft dat gedaan. We hadden al die hoog technologische wapens en volgens mij waren ze in paniek en dachten dat ze in een film waren beland. De schotel werd onbruikbaar en werd in beslag genomen. De inzittenden werden gevangen genomen. Ik heb hen kort kunnen zien. Ze zagen eruit als kinderen. Ze hadden de grootte van jonge kinderen, maar zonder haar. En ze hadden kleine oogjes, niet van die grote amandelvormige ogen. Ik denk niet dat iemand hiervan op de hoogte is. Voor zover ik weet is er op het internet niets over terug te vinden.

Dat is ongelofelijk. Ik heb nog nooit over dit incident gehoord.

De meeste ooggetuigen zijn in Vietnam terecht gekomen en velen van hen zijn daar  gesneuveld. Ik ben misschien de enige overlevende ooggetuige. Ik weet het niet.

De rest van het verhaal is te vinden in de science-fictionfilm “Wavelength,” die aan het begin van de jaren '80 is uitgebracht. Ik had er nooit van gehoord, tot ik de film jaren later bij toeval in Arizona tegenkwam. Heb ik dat zojuist gezegd? [Begint voor het eerst te lachen]

Toen ik de video zag, verwachtte ik, weet je wel, wat luchtig vermaak met één of twee pilsjes, maar mijn mond viel op mijn schoenen. Het begin van de film beschrijft het incident helder en accuraat. De film zit voor de rest van het verhaal vrij dicht bij de waarheid met inbegrip van de verlaten Nike basis in Zuid-Californië om ze in bewaring te stellen.

Ga maar op zoek. Het is in essentie allemaal waar. Ik was verbijsterd toen ik het zag. De persoon die het verhaal heeft geschreven moet zelf aanwezig zijn geweest, of moet iemand hebben gekend, die daar aanwezig was. Maar ik weet niet wie het is.

Ik had ooit een authentieke foto van een buitenaards wezen. Ik heb de foto eens  aan een vrouw laten zien, een vrouw met veel talenten, die als microbioloog voor een van de agentschappen werkte. Ze kreeg een angstaanval. Ik kon het niet geloven. Ze kon het eenvoudig niet aan en wilde er niets mee te maken hebben. Ik denk dat dit aantoont dat het publiek en zelfs wetenschappers nog niet klaar zijn voor dit soort informatie. Dit was een erg intelligent persoon. Maar dat belette niet dat ze het verloor. Ze wou er gewoon niets van weten. Ze was helemaal van streek.

Hebt u die foto nog? Kunnen we de foto zien?

Ik weet het niet. Misschien heb ik ’m nog. Als ik ’m vind, zal ik ‘m opsturen.

Kunt u de foto beschrijven?

De foto toonde een klein wezen met een donkere huid, een soort zwart, en was gerimpeld. Het was de enige overlevende van het incident. Kort daarna is hij gestorven. Hij had een pak aan dat zichzelf kon genezen, of liever, dat zichzelf kon herstellen. Het was gemaakt van een stof, of van een materie, die zichzelf kon herstellen! En hij had een instrument bij zich dat leek op een soort afstandsbediening. Maar dat hebben ze hem afgenomen.

Heeft hij het ongeluk overleefd?

[Pauze]

Nee.

Een tijdreiziger?

Jullie hebben alle antwoorden, nietwaar?

Nee, maar u geeft ons bevestiging.

Ik bedoel, het is zo ongelofelijk ingewikkeld. Het is zo complex dat het voor één persoon niet mogelijk is om over alle informatie te beschikken. De meeste agentschappen weten niet wat de andere agentschappen weten en alles is volstrekt gecompartimentaliseerd. Niemand spreekt met iemand anders over dergelijke zaken. Soms worden hele projecten twee maal uitgevoerd en dat kost God weet hoeveel miljarden, louter omdat men niet weet dat iemand anders hetzelfde project ook uitvoert. En ze weten het niet omdat het geheim wordt gehouden. Ik bedoel, ik ben een wetenschapper en wetenschappers zijn soms bij wijze van spreken aan handen en voeten gebonden, omdat ze niet normaal met elkaar kunnen communiceren. In feite kunnen ze zelfs helemaal niet met elkaar communiceren. [Lacht]. En er zijn tientallen, honderden van dergelijke geheime projecten. En dan heb ik het over de grote projecten. Het is een warboel.

Kijk, er zijn verschillende groepen buitenaardsen en bovendien zijn ook onze voorouders erbij betrokken. Het is een grote warboel. Je moet al een IQ van 190 hebben om er kop of staart aan te krijgen.

Vertel ons iets over de tijdlussen? En mogen we het nogmaals vragen: U bent dus niet vertrouwd met Dan Burisch?

Niet dat ik me kan herinneren. Het klinkt me niet bekend in de oren.

We hebben hem verleden maand geïnterviewd. Hij stond naast John Lear op de webpagina.

Ik heb het interview met John Lear gezien, waar hij heeft het over de foto’s van de maan en hoe die worden bijgewerkt. NASA doet dat voortdurend. Hij is me het type wel. Ik zou hem graag eens ontmoeten.

Wat weinig mensen weten is dat ook de radarrapporten van de Nationale Meteorologische Dienst (in de VS) zijn bijgewerkt en dat bepaalde radarbeelden niet worden vrijgegeven. En dan heb ik het niet over bijwerken met de hand. De radarbeelden worden met software electronisch gefilterd. Sommige meldingen op die radarbeelden zijn enorm. Bovendien is de radar van de meteorologische dienst geprogrammeerd om alles te negeren, dat een bepaalde snelheid overschrijdt, een snelheid van enkele duizenden kilometers per uur. Maar dan nog zijn er sporen die verwijderd moeten worden.

UFO’s?

Jazeker. Ze zijn niet zichtbaar voor het blote oog, maar wel op de radar. Ook in ultraviolet kunnen ze worden gezien. Ik denk niet dat het publiek daarvan op de hoogte is.

En wat kunt u ons vertellen over tijdlussen?

Juist. [Lange pauze]

De situatie met tijdlussen is dat er een groot aantal parallelle tijdlijnen zijn in de vorm van verschillende vertakkingen. Er zijn geen paradoxen. (Hij maakt een schets). Als je teruggaat in de tijd en je vermoordt je grootvader, is dat de zogenaamde ‘grootvader paradox’ waarover iedereen het heeft, maar dat is geen paradox. Wanneer je dus teruggaat in de tijd en je verandert op die manier het verleden, maak je in wezen een andere tijdlijn aan, die een vertakking wordt van de oorspronkelijke tijdlijn. In de nieuwe tijdlijn zou je dan niet worden geboren en zou je niet bestaan. Dat deel van de paradox is juist. Begrijpt u? Maar in deze tijdlijn, waarin u hier en nu bent, daarin bestaat u en daarin blijft u bestaan. Er is geen paradox. Het is heel simpel… Begrijpt u? Je hebt te maken met verschillende takken van een boom. Er worden geen beginselen geschonden. Alle toekomstige gebeurtenissen zijn mogelijkheden, geen zekerheden. Dat is nogal belangrijk… dat is een belangrijk onderscheid. Meer kan ik er echt niet over zeggen.

Weet u iets over de "chemtrails" (chemische sporen)?

OK. Chemtrails zijn bedacht door Edward Teller en bestaan uit duizenden tonnen aluminium microdeeltjes, die in de hoogste lagen van de atmosfeer werden ingebracht om het reflecterend vermogen van de planeet te vergroten om klimaatverandering tegen te gaan. Welnu, iets dergelijks is ooit uitgevoerd met gouddeeltjes op een andere planeet, maar ik veronderstel dat ze veel goud hadden; wij hebben aluminium gebruikt. Klimaatverandering is ten dele te wijten aan het broeikaseffect en dat draagt zeker bij tot het verergeren van de situatie, maar het is ook en voornamelijk te wijten aan een toename van de zonactiviteit. Zonactiviteit is het werkelijke probleem.

Waarom is deze informatie niet in het publiek domein? Dit lijkt me iets dat mensen zouden moeten weten en zouden willen weten en er is geen veiligheidsrisico aan verbonden, indien het waar is wat u zegt.

Gezien vanuit wetenschappelijk oogpunt is het een gok. Wat we weten is verre van voldoende. Het kan zijn dat het werkt, maar het kan ook zijn dat het niet werkt. Het zou de zaken kunnen verergeren. Er kunnen ook neveneffecten op de gezondheid en het weer bestaan. God weet wat. Het beïnvloedt de hele planeet en hier heb je een eenzijdige en niet-democratische beslissing genomen buiten enig politiek of democratisch proces om teneinde een grootschalig technologisch experiment uit te voeren, dat voor iedereen gevolgen heeft. Als dat niet controversieel is, wat is het dan wel? Men heeft besloten om het geheim te houden. De gebruikelijke paniekreactie.

Gaat het werken?

Ik weet het niet.

Heeft dit ook te maken met de klimaatoorlogen?

[Pauze]

Ja, er zijn klimaatoorlogen. Binnen twee jaar zal het leger het weer onder controle hebben.

Wat kunt u ons nog vertellen?

Lees het “Verslag van Iron Mountain.” Het meeste ervan is waar. Ik werkte indertijd met een groep in [ ______ ]. We werden opgeroepen, en we kregen een kopie van het rapport. Het bizarre van de zaak is, dat het niet eens iets te maken had met hetgeen, waarmee we bezig waren. Het kwam totaal onverwacht. Niemand van ons verwachtte zoiets. De kerel zei -- en ik heb het nooit vergeten, omdat ik het zo verkeerd vond -- “Er zijn schapen en er zijn wolven; wij zijn de wolven.” En dan moesten we ophoepelen en het rapport lezen. En dat was het dan.

Er was geen keuze en er is er nog steeds geen keuze. De manier waarop zij het bekijken is, dat er teveel mensen zijn en, weet je wel, ze hebben gelijk. Het is waar. Dus komen ze tot de conclusie dat ze een oplossing moeten vinden om mensen te elimineren. Ik ben het daarmee niet eens. Naast de problemen, die ik heb genoemd met betrekking tot de tijduimte, is overbevolking het grootste probleem. Het is zo eenvoudig. Er bestaan programma’s om de wereldbevolking ten bate van iedereen te reduceren. Geloof het of niet, maar de bedoeling hier is positief. Het werd indertijd door Kennedy bedacht. De RAND Corporation was erbij betrokken en ook één van de Rockefellers. Ik denk dat het Laurance is, maar ik weet het niet zeker.

Door mensen af te slachten?

In essentie, ja. Op verschillende manieren zijn artificiële virussen verspreid en ze zijn moeilijk te vinden of te herkennen en nagenoeg onmogelijk te genezen. Medici in het publieke domein kunnen er niet achter komen wat er aan de hand is.

Wat vindt u daar persoonlijk van?

Ik heb er uitermate gemengde gevoelens over. [Pauze]

Als een individu van vlees en bloed reageer ik met afgrijzen. Maar als een wetenschapper die opgeleid is om de zaken vanuit een ruimer perspectief te benaderen, kan ik er begrip voor opbrengen.

U moet begrijpen dat ik hier niet ben om het te verdedigen of te veroordelen. Het is slechts een gedachte vanuit een abstract wetenschappelijk perspectief. Maar de problemen, waarmee we op deze planeet te kampen hebben, zijn zo grootschalig dat weinig mensen gekwalificeerd zijn om de totale problematiek te overzien.

Aanvankelijk was het anders voor mij, maar dan kreeg ik door mijn werk de kans om mijn visie te verruimen. De meeste mensen zien niets. Maar ik heb met veel agentschappen samengewerkt en ik heb nu een overzicht over het geheel.

Wist u dat het in de VS wettelijk is toegestaan om biologische en chemische stoffen  op de bevolking uit te testen? Dat is wettelijk toegestaan. Weet je, het enige dat vereist is, is dat de burgemeester van een gemeente, of zijn equivalent voor een regio, zijn toestemming geeft. Het mag ook iemand anders zijn, die een regio kan vertegenwoordigt. Niemand weet dit, maar het kan worden nagetrokken. Kijk het maar na. Het staat ergens zorgvuldig in een of andere wet verborgen, maar het is allemaal in het publiek domein. Het is er allemaal.

U hebt in de loop van dit gesprek heel wat buitengewone informatie naar voren gebracht. Wat is de belangrijkste boodschap die u zou willen meegeven?

Kijk, ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar ik ben niet optimistisch. De problemen waarmee we op deze planeet worden geconfronteerd zijn enorm. Ik denk niet dat de meeste burgers er klaar voor zijn, noch in staat zijn om de omvang en de complexiteit van de problemen te bevatten. Ze hebben al genoeg moeite met hun dagelijkse beslommeringen en deze problemen spelen op een totaal ander niveau. Overbevolking is het ware probleem. De rest heeft er op een of andere manier mee te maken.

Ziet u, ik kan begrijpen dat het leger deze zaken naar zich toetrekt. Denkt u werkelijk dat het ons ook maar iets zou helpen als alle problemen en alle voorgestelde oplossingen openbaar zouden worden gemaakt? Ik denk het niet. Ik denk dat het de zaken nodeloos zou compliceren.

Maar diep vanbinnen heb ik het gevoel dat iedereen dit zou moeten weten; anders zat ik hier nu niet met u te praten. De essentiële boodschap, waarmee ik afscheid wil nemen, is dat ik eigenlijk hoop en wil geloven dat wij, als mensen, dit aankunnen, maar soms word ik ’s morgens wakker en begin ik te twijfelen. Diep vanbinnen wil ik dat de mensen op de hoogte zijn met de belangrijke zaken, die men voor ons allemaal verborgen houdt. Maar soms vraag ik me het een en ander af. U weet namelijk niet wat ik u niet heb medegedeeld.

_____________________________

Op 27 september [2006], drie weken na onze eerste ontmoeting en nadat we er sterk op hadden aangedrongen om de video van Dan Burisch te bekijken op de website van Project Camelot, ontvingen we de volgende e-mail. De mail is verbatim en integraal geciteerd,

Dan Burisch vertelt de waarheid.

Ik bevestig dat.

Tijdlijnen en alles.

Beste wensen.

6 oktober 2006

Beelden van nucleaire explosies -- scheuren in de tijdruimte?

Voor meer foto's van de expanderende energiesfeer
zie http://waynesthisandthat.com/abombs.html

unieke bezoekers

Steun Project Camelot - geef een donatie: Donations are not tax deductible for U.S. citizens. Hartelijk dank voor uw bijdrage. Uw ruimhartigheid stelt ons in staat dit werk voort te zetten.

Bill Ryan bill@projectavalon.net