Jim Humble en het verhaal achter MMS, Miracle Mineral
Supplement
Sasbachwalden, Duitsland, november 2008
Jim
Humble:
...ik
heb
dingen
gedaan,
zoals
het
testen
van
atoombommen.
Ik
heb
gewerkt
met
intercontinentale
ballistische
raketten.
Ik
ben
in
staat
geweest
om
de
eerste
computergestuurde
machine aan te sluiten bij
Hughes Aircraft Company in de Verenigde Staten.
... Dus ze riepen mij erbij en lieten me het Maanvoertuig
repareren [lacht]. Zijn ze eigenlijk naar de maan geweest of niet?
[lacht] Ik weet niet, of ze naar de maan zijn geweest, of naar de
bergen
in de woestijn.
... Hij liep een keer door de bestanden heen en kwam deze
foto tegen, een foto van 8 x 10, waarop een ruimtestation aan de
achterzijde van de maan te zien was.
... Ik kwam op het idee, Ze hebben al dat goud daar
niet weggehaald. Ik kan er gewoon naartoe gaan en er zelf een berg
ophalen. Weet je wel. En zo ben ik gaan delven en kwam erachter,
dat ze er wel degelijk al het goud hebben weggehaald.
... Ik ontwikkelde nieuwe technieken om het delven van goud
te verbeteren.
... Zodra je een miljard dollars in een bepaald proces hebt
geïnvesteerd, ligt het niet voor de hand, dat je iets anders gaat doen,
weet je wel. Dat doet men over het algemeen niet.
... En die jongens waren echt ziek en daarom vroeg ik hen,
of
ze mijn waterzuiveringsdruppels wilden proberen, die ik had meegenomen.
Binnen vier uur stonden ze weer op en moesten ze lachen,
omdat ze zich
kort tevoren zo beroerd hadden gevoeld.
... Iemand met malaria, die MMS krijgt toegediend, is
normaal gesproken binnen vier uur weer beter. Ik heb persoonlijk 2.000
mensen behandeld en de mensen, die ik heb opgeleid, hebben 100.000
mensen behandeld.
Bill Ryan: Kunt u hier voor de camera zeggen, dat MMS kanker
kan genezen?
Jim Humble: Zeker. [lacht] Ik kan dat zeggen. MMS
geneest kanker.
Begin van het interview
Bill Ryan: Dit is Bill Ryan van Project Camelot en het
is vrijdag 21 november [2008]. Ik ben blij om Jim Humble te ontmoeten.
Jim!
Jim Humble: Met genoegen.
BR: Het is geweldig om een man te ontmoeten met een
goede smaak voor hoofddeksels. [lachen] We zitten hier in het Zuiden
van Duitsland in Sasbachwalden op een conferentie, waar Jim over een
paar uur gaat spreken. Je bent zojuist met het vliegtuig uit Mexico
aangekomen, denk ik?
JH:Hermosillo, Mexico.
BR: Een paar dagen geleden.
JH:Ja.
BR: Nou, Jim, het is duidelijk, dat je een
uitzonderlijk leven hebt geleid. Wat is je achtergrond? Wat heeft je
ertoe gebracht om naar Guyana te gaan? Je ging zoeken? Ging het om goud?
JH:Ik zocht naar goud. Ja.
BR: Neem ons dan eens snel mee door je leven en je
opleiding en hoe je in Guyana terecht kwam.
JH:Nou, ik begon als het ware in de
luchtvaartindustrie en... ik begon als technicus in de
luchtvaartindustrie. En zoals de dingen liepen werd ik een ingenieur
zonder diploma, een onderzoeksingenieur van het luchtruim. Ik
ontwikkelde testen voor de atoombom en ik...
BR: Atoombom?
JH:Atoombom.
BR: Testen voor atoombommen?
JH: Atoombomtesten. Ik werkte aan intercontinentale
ballistische raketten en het opwekken van energie uit plasma. Ja, ik
zat op het juiste moment op de juiste plek. En in die dagen... ik was
in staat om de eerste computergestuurde machine aan te sluiten bij
Hughes Aircraft Company in de Verenigde Staten.
Nou weet je, ik heb daar een aantal jaren geluk gehad door
aan een aantal verschillende projecten in de randgebieden van de
wetenschap te kunnen werken. En ik vond het te gek [lacht] om aan die
verschillende projecten te werken.
Maar de Koude Oorlog kwam tot een eind en de
ruimtevaartindustrie kwam ook zo ongeveer aan zijn eind. En daarom ging
ik in de mijnbouw. Ik was geïnteresseerd in mijnbouw -- het delven van
goud natuurlijk, want ik dacht, dat ik met het delven van goud groot
geld kon maken. Ik was zoals veel van die jongens. Ik dacht, Ze
hebben daar niet al dat goud weggehaald. Ik ga er gewoon naartoe en
haal een berg voor mezelf op. Weet je wel.
Dus ik begon te delven en kwam er snel achter, dat ze wel
degellijk al dat goud daar hadden weggehaald.
Maar in het proces van het delven ging ik met diverse
verschillende mijnbouwtechnieken werken. Ik schreef vijf boeken over
het
verbeteren van de mijnbouw, vooral het verbeteren van het delven naar
goud, over de verschillende manieren van logen.
Ik schreef over manieren om geen kwik te hoeven gebruiken.
Veel mijnbouw gebruikte tot die tijd nog kwik, maar ik schreef een boek
over een veilig gebruik van kwik. En daarna schreef ik een boek over
een manier, waarop je helemaal geen kwik meer hoeft te gebruiken.
[lacht] En zo ongeveer kwam ik terecht in...
Ik ontwikkelde nieuwe technieken voor het winnen van goud.
Ik kon de jungle ingaan en goud winnen, dat ze eerder hadden laten
liggen, want ik kon met mijn bijzondere techniek de zeer, zeer kleine
gouddeeltjes vinden. Mijn techniek maakt alleen gebruik van water
zonder een grove invloed op het milieu achter te laten, want bij deze
techniek worden geen chemicaliën gebruikt. Niet alleen dat, maar het
werkt beter en een stuk goedkoper dan de chemische methoden, die ze nu
gebruiken.
Maar degenen, die chemische methoden gebruiken, willen er
liever niet over praten. Het is dus niet gemakkelijk te verkopen. Zo
gaat dat met veel dingen. Ze willen niet veranderen, weet je wel.
Mensen doen iets en willen de manier, waarop ze het doen, niet
veranderen.
BR: Dus je tweede carrière heeft veel interessante
overeenkomsten met je derde carrière, waarbij de figuren met gevestigde
belangen
alleen de meer giftige en ineffectieve benadering willen blijven volgen.
JH:Dat klopt. Er zijn veel overeenkomsten en
het zou voor de mijnbouw echt heel goed zijn om deze methode
te gebruiken. Het is veel goedkoper en gemakkelijker te installeren.
Maar wanneer je een miljard dollars in een bepaalde methode hebt
geïnvesteerd, ligt het niet voor de hand, dat je het even verandert,
weet je wel. Dat doet men over het algemeen niet. En daarom maak ik me
er niet erg druk om.
BR: Had je in je eerste loopbaan in de ruimtevaart
niet iets te maken met de Maanmodule? Of de Maanlander?
JH:In die tijd werkte ik op de General Motors
Defense Research Laboratories in Santa Barbara. Ze hadden daar het
Maanvoertuig klaargezet om het op het ruimteschip te zetten, dat naar
de maan ging natuurlijk. Maar binnenin waren een paar onderdelen
defect. Ik weet het niet, het was een luttel klein ongelukje; er
waren een paar kabels gebroken en zo. En ik was toevallig een
electrotechnicus. En dat wisten ze, dus ze belden me op en lieten me
het Maanvoertuig repareren. [lachen]
Op die manier kwam ik daar te werken. Het was wel
interessant, wat ze daar aan het doen waren. Maar gingen ze naar de
maan, of niet? Ik weet het niet [lacht]... of ze het tot de maan hebben
gebracht, of dat ze naar de bergen in de woestijn zijn geweest. Maar ik
neem aan, dat ze het tot de maan hebben gebracht.
BR: We hebben van één van onze klokkenluiders gehoord,
dat beide verhalen juist zijn; dat sommige missies naar de maan gingen
en andere niet. Sommige foto's waren echt en andere niet. Het is echt
een assortiment.
JH:Ja, dat is waar. Ik herinner me die vlag,
weet je wel, die stond te wapperen. [lachen] Dus je bent nooit... er
was natuurlijk geen wind op de maan, dus die vlag had nooit kunnen
staan wapperen.
BR: Er waren allerlei soorten dingen, een dradenkruis
achter het optische beeld, buitensporige dingen. Zei je niet, dat je in
de ruimte werkte met een collega, die een gegeven moment iets
interessants zag?
JH:Nou, ja inderdaad. Ik had een vriend die
bij JPL werkte, Jet Propulsion Laboratory, dat in die tijd al het
maanwerk deed. Hij was ontwerper en had, nou ja, hij had het recht om
al die verschillende, geheime documenten in te zien om er materiaal
voor
zijn tekeningen uit te halen, ongeacht waarmee hij bezig was.
BR: Hij had een bevoegdheid.
JH:Hij
had
de
bevoegdheid,
ja.
Dus
hij
liep
een
keer
door
de
bestanden
heen
en
trof
die
foto
van
8
x
10
aan,
waarop een ruimtestation te zien was aan
de achterzijde van de maan. Het was zo ver van de maan verwijderd, dat
je het station nog kon zien en dat je ook nog zag, dat het de maan was.
Het werd hem duidelijk, dat dit niet het type constructie
was, dat de Verenigde Staten zou bouwen. Met andere woorden, het was
niet het type constructie, dat JPL zou maken, want die kende hij
allemaal. Hij ontwierp dat soort dingen, dus hij wist wat JPL wel
maakte en
niet maakte. Maar de constructie, die hij op de maan zag, was volkomen
vreemd aan die van de Aarde.
BR: En toen zei hij tegen je, Hé, Jim. Kijk eens
wat ik hier heb gevonden...
JH:Ja, dat klopt. Hij heeft het me niet laten
zien. Hij bracht het niet naar buiten. Hij vertelde het me. Hij
vertelde me erover en legde het op dat moment uit.
BR: Dat is een heel interessant verhaal. Ze moeten
eens een film van je leven maken. [lachen] Dat zou een mooi verhaal
worden. Je hebt daar verscheidenen carrières gehad, nietwaar?
JH:Nou, ik weet niet of dat interessant zou
worden, maar het zou heel interessant voor mezelf zijn. [lacht]
BR: Nu zou het mooi zijn... Ik weet dat er een enorm
verhaal is, dat je eerder hebt verteld. Maar voor degenen, die niet met
je werk op de hoogte zijn, kun je misschien een korte samenvatting van
je ontdekking geven, voor zover ontdekking het juiste woord
is,
namelijk Miracle Mineral Supplement, dat in de hele wereld
bekend staat
als MMS -- wat het doet en hoe je ertoe bent gekomen om het te
ontwikkelen.
JH:Nou, ik was goudzoeker in Latijns-Amerika,
waar een paar van mijn mannen malaria kregen. We zaten een flink eind
in de jungle en we konden niet aan malariamedicijnen komen. We hadden
niet gedacht, dat er in dat gebied malaria zou heersen. Dus we hadden
geen medicijnen bij ons.
Ik had een paar koeriers naar een nabijgelegen mijn
gestuurd. Maar het kostte een dag om er te komen en een dag om terug te
keren. Dat is veel tijd, als je vreselijk ziek bent zonder
malariamedicijn. Deze jongens waren echt heel erg ziek.
Toen vroeg ik hen, of ze mijn waterzuiveringsdruppels wilden
proberen. Die had ik meegenomen. Ze zeiden, dat ze bereid waren alles
te proberen.
Ze waren heel ziek. Ze vertoonden alle symptomen. Ze lagen
in bed en hadden hoge koorts, ze lagen te bibberen, hun gewrichten
deden pijn
en ze waren misselijk. Ze gaven over. Ze hadden zware hoofdpijn en
waren in een slechte conditie.
Dus ik gaf ieder van hen een glas water met een paar
druppels
zuiveringsvloeistof. Na vier uur waren ze weer op de been en stonden te
lachen
over hun gevoel van een paar uur eerder. Ze namen die avond een
maaltijd zoals gebruikelijk en gingen de volgende ochtend weer aan het
werk.
De volgende dag werden er weer een paar ziek. Hetzelfde
gebeurde. Ze werden op dezelfde manier tegen malaria behandeld en
voelden zich even later weer goed.
Daarna ben ik door de jungle gereisd en heb heel veel mensen
in Latijns-Amerika behandeld, dat was in Guyana. Ik raakte in dat deel
van het oerwoud goed bekend, omdat ik daar heel veel mensen heb
behandeld.
In die tijd werkte het niet altijd. Ik had er nooit eerder
mee gewerkt en daarom werkte het niet altijd... Maar toch raakte ik
bekend. En uiteindelijk ging ik naar de stad en begon mensen in de stad
te behandelen. Maar dat had ik niet moeten doen. De overheid hield me
toen tegen.
BR: De regering van Guyana.
JH:De regering in Guyana hield me tegen, want
er gingen zich diverse Amerikaanse farmaceutische bedrijven mee
bemoeien, die tegen hen zeiden, dat ze geen medicijnen meer naar het
lokale ziekenhuis zouden sturen, als ze "die vent met zijn malariakuur"
niet zouden tegenhouden.
De reden waarom ik dat weet is, omdat ik een vriend had
gekregen, toen ik daar voor het eerst was, die rechtstreeks onder de
president van het land stond. Hij vertelde me, wat er was gebeurd en
dat ze geen andere keus hadden dan mij te stoppen, want ze konden zich
een ziekenhuis zonder medicijnen niet veroorloven. Dus dat was de
situatie.
BR: Hm hm.
JH:In ieder geval ging ik terug naar de
Verenigde Staten en ging proberen te achterhalen
wat erin zat, dat malaria genas. Eindelijk realiseerde ik me... Ik
gebruikte een oplossing, die in alle reformzaken en gezondheidswinkels
in de Verenigde Staten wordt verkocht en die al 75 jaar op de
plank in
gezondheidswinkels had gestaan. Het heet gestabiliseerde zuurstof.
Dus dat gebruikte ik, gestabiliseerde zuurstof. Ik begon
ermee te werken. Ik stuurde het naar vrienden, die ik in Afrika had
gekregen en die het uitprobeerden op mensen met malaria. Ze vertelden
me per email hoe het werkte. Op die manier hebben ze veel mensen
genezen.
Gedurende dat proces werkte ik manieren uit om het steeds
beter te laten werken. Uiteindelijk kwamen we op het punt, waarop het
iedereen genas, die ze behandelden. Niemand uitgezonderd. Dus tot dat
moment had ik niet in de gaten, dat het nog beter had gekund. Daarom
ben
ik er op dezelfde manier mee doorgegaan.
Welnu, er is gestabiliseerde zuurstof gebruikt en mensen
spraken over zuurstof en hoe geweldig het was om zuurstof en
gestabiliseerde zuurstof te hebben. Je vindt het in boeken en op het
internet, enzovoort.
Maar een feit is, dat er geen bruikbare zuurstof in
gestabiliseerde zuurstof aanwezig is. Het is chloordioxide,
dat in
gestabiliseerde zuurstof beschikbaar is, maar er is geen zuurstof
beschikbaar. Ze zijn dus al die tijd in de war gebracht. Dat zou een
van de redenen kunnen zijn, waarom het nooit echt is ontwikkeld in
een... middel, dat werkelijk alles geneest.
Het was echter wel de basis voor de ontwikkeling van Miracle
Mineral Supplement van de 21ste eeuw.
BR: En wat je daarna in principe deed, was een
krachtiger overdrachtsmechanisme van het chloordioxide uitvinden, dat
aanvankelijk door de gestabiliseerde zuurstof werd overgedragen.
JH:Ja. Het bleek heel simpel te zijn, hoewel
het me bijna een jaar heeft gekost om het te vinden. Iedere goede
chemicus had het waarschijnlijk de eerste dag al gevonden. Mijn chemie
was echter beperkt tot metallurgie [metaalkunde] en zo. Veel van de
chemie
begreep ik niet echt. Daarom heeft het me een poosje gekost om te
beseffen, wat ik eraan kon doen.
De eenvoud ervan is, dat je gewoon een beetje azijn of
citroensap moet toevoegen, waardoor het zuur in de azijn of het
citroensap het chloordioxide vrijmaakt. Dat is het werkzame
bestanddeel -- chloordioxide.
Chloordioxide is echter niet hetzelfde als chloor.
Maar iedereen wordt echt heel bang voor chloordioxide, zodra ze de naam
horen. Maar het is helemaal niet hetzelfde als chloor. Het creëert niet
de chemicaliën, die chloor in het lichaam of in
waterzuiveringsystemen vormt.
Chloor vormt in praktisch alle waterzuiveringsystemen
verscheidene carcinogene, weet je wel, kankerverwekkende chemicaliën.
Maar chloordioxide doet dat niet.
Chloordioxide is even verschillend van chloor
als tafelzout anders is dan chloor. Tafelzout is natriumchloride
en
daarom is het gemaakt van chloor. Dus chloordioxide is heel iets anders
dan
chloor en het is zeer, zeer effectief in het lichaam.
BR: Welnu, ik weet iets over zuurstoftherapieën en in
het bijzonder over waterstofperoxide. Werkt het op dezelfde manier als
waterstofperoxidetherapie?
JH:Nou, het werkt op dezelfde manier, maar
het werkt... Het is een minder krachtige oxidant dan waterstofperoxide.
Waterstofperioxide oxideert veel dingen, die chloordioxide
niet oxideert, waardoor chloordioxide een ideale oxidant voor het
lichaam is. Chloordioxide heeft niet de kracht om gezonde cellen in
het lichaam te oxideren, of de heilzame bacteriën in het lichaam, of
een heleboel weefsels in het lichaam.
Terwijl waterstofperoxide een heleboel dingen kan oxideren,
kan chloordioxide maar een zeer beperkt aantal zaken oxideren. De
beperking is juist zo ideaal. Het oxideert alleen pathogenen. Dat zijn
de zaken, die ziekten in je lichaam
veroorzaken. Het oxideert alleen de pathogenen. Het oxideert geen
heilzame zaken in je lichaam.
Je hoeft je er dus geen zorgen over te maken. Er zijn geen
bijwerkingen. Er is niets, dat erdoor wordt verergerd. Het verandert
in... nadat het zo'n 2, 3, 4 uur in het lichaam heeft gezeten,
verandert het in een chloor. Raad eens wat het is? Tafelzout.
Het zet zich om in zo'n kleine hoeveelheid chloor, dat je er
geen zorgen over hoeft te maken. Het zijn misschien twee of drie
korrels tafelzout uit één dosis chloordioxide, dat is alles. Het laat
dus niets achter, dat een of ander neveneffect veroorzaakt; er
is niets, dat zich opbouwt, waarmee het bijwerkingen kan veroorzaken.
BR: Goed. Nu voor de mensen, die over MMS hebben
gehoord, maar die wetenschappelijk niet op de hoogte zijn. Wat kun je
redelijkerwijs zeggen over de werkzaamheid. Als je zegt, dat het
pathogenen doodt, bedoel je dan, dat het schadelijke virussen en
bacteriën doodt?
JH:Dat klopt.
BR: Hoe maakt het die selectie dan?
JH:Pathogenen... De dingen in het lichaam,
die ziekten veroorzaken -- pathogenen -- zijn anaerobisch.
Bijna iedereen begrijpt, dat er aerobische en anaerobische
bacteriën in het lichaam zitten. De anaerobisch
bacteriën,
of de anaerobische microörganismen, zijn degenen, die de
schade
aanrichten.
De anaerobische.
De aerobische microörganismen zijn bacteriën, die
zuurstof verbruiken. Ze zijn veel sterker. Ze zijn veel sterker dan de
anaerobische ziektenverwekkers. Dus de anaerobische microörganismen
zijn de jongens, die alle problemen veroorzaken en dat zijn tevens de
zwakke
broeders. Ze zijn niet sterk.
Ik geef je een voorbeeld om een idee te krijgen. De meeste
mensen zijn wel eens in de bossen geweest en hebben schimmels op de
bomen zien groeien. Nou, die zijn anearobisch. Je kunt de schimmels van
de boom afkloppen, want ze zijn heel zwak. Ze hebben niet de kracht van
bomen, die zuurstof gebruiken. Bomen zijn sterk en gezond. Maar
schimmels zijn heel, heel zwak.
Zo gaat het ook in je lichaam. De pathogenen, die geen
zuurstof gebruiken, zijn heel zwak. Wanneer je chloordioxide in je
lichaam opneemt, werkt het als een zwakke oxidant, dus kan het de
ziekteverwekkers uitselecteren. Omdat het een zwakke oxidant is, heeft
het alleen genoeg kracht om de pathogenen te oxideren.
Er is nog iets anders. Hoewel chloordioxide een veel
zwakkere oxidant
is dan andere oxidanten, zoals ozon en waterstofperoxide, heeft het --
hoewel het veel zwakker is -- een grotere capaciteit. Het kan nog veel
meer oxideren. Het oxideert tweemaal zoveel volume als ozon, of 2,5
keer
zoveel als ozon, maar het kan niet zoveel verschillende dingen oxideren
als ozon. Het kan alleen een paar dingen oxideren, maar die paar
dingen, die het oxideert, oxideert het met een grote kracht.
Chloordioxide is een springstof, niet alleen
in grote hoeveelheden, waarin het je hele huis opblaast, maar het is
ook explosief in kleine hoeveelheden. Voor de dingen, die het kan
oxideren, is het explosief en dat is wat het doet.
En terwijl ik dat tegen je zeg, vertel ik je ook meteen op
welke manier het een pathogeen doodt. Het slaat een gat in de
celwand. Het gewone antibioticum dat je krijgt, moet precies
voor het
specifieke pathogeen worden gemaakt, dat het moet doden, want het moet
de pathogeen binnengaan en zorgen, dat de celkern niet meer goed werkt.
BR: Hm hm.
JH:Maar chloordioxide slaat een gat in de
celwand van een pathogeen. En omdat het een gat in de celwand slaat,
kan er met geen mogelijkheid ooit een pathogeen ontstaan, dat een
resistentie tegen chloordioxide ontwikkelt -- in tegenstelling tot
antibiotica.
Welnu, chloordioxide doodt virussen op een iets
andere
manier. In plaats van de bovenstaande methode, en in plaats van naar
binnen te gaan en te proberen de celkern van het virus te doden,
voorkomt het de
formatie van bepaalde virusproteïnen. En wanneer er geen proteïnen
kunnen worden aangemaakt, resulteert dit na een zeer korte
periode in de dood of de vernietiging van het virus.
Dus het doodt zowel bacteriën als virussen. Het doodt ook
schimmels en diverse andere soorten pathogenen, die zich in het lichaam
bevinden.
BR: Doodt het ook parasieten?
JH:Het doodt ook parasieten. Het doodt alle
soorten parasieten en het doodt ze snel. Want malaria bijvoorbeeld
wordt door een parasiet veroorzaakt. Iemand met malaria, die MMS krijgt
toegediend, is in vier uur weer beter. Ik bedoel, de ergste ziekte van
de mensheid, malaria, is in vier uur genezen.
Het is niet, dat we "denken" dat het werkt. Ik heb 2.000
mensen persoonlijk behandeld. En de mensen, die ik heb opgeleid, hebben
meer dan 100.000 mensen behandeld. Van de 100.000 mensen zijn er 400
die sterven. Normaal gesproken gaan 400 mensen op de 100.000,
die malaria hebben, dood. Maar er werd van de 100.000 geen enkele dode
gerapporteerd.
Het werkt dus goed met malaria, en dat zijn parasieten. Maar
er zijn een heleboel andere parasieten, die we ook hebben behandeld.
BR: Zelfs grote parasieten?
JH:Zelfs grote parasieten. Zelfs wormen.
BR: Echt waar?
JH:Toen we mensen uit de dorpen in Afrika
behandelden, kwam er af en toe een kind of een jongen aan, die een
heleboel wormen ophoestte, zo... weet je wel, zo groot, dat je hem om
een sinaasappel kunt heenleggen. Dus het doodt de grote jongens ook.
BR: Dus dat was in Afrika, waar je het middel tegen
malaria uitprobeerde en waar je iemand of een team hebt opgeleid, dat
100.000 mensen heeft genezen?
JH:In Afrika. Ja.
BR: Waar ergens in Afrika?
JH:Nou, dat was in Kenia en Oeganda...
sommige waren missionaire, grote missionaire operaties in Kenia en
Oeganda. Daarna had ik het materiaal, de MMS, aan jongens meegegeven,
die naar Sierra Leone gingen. En daarna heb ik een paar mensen in
Tanzania behandeld. En daarna heb ik natuurlijk een aantal mensen in
Malawi behandeld. Al die landen liggen in Afrika, als je dat niet wist.
BR: En wat gebeurt er in die landen, wanneer zich het
woord
verspreidt over een plaag als malaria, die zo gemakkelijk kan
worden behandeld?
JH:Nou, er komen over het algemeen veel
andere mensen op af. Maar helaas gebeuren er dingen, die de zaken als
het ware ophouden. Een paar missionarissen hadden besloten, dat ik
kwaadaardig was. En ze vertelden alle andere missionarissen in de
buurt, dat ik kwaadaardig was, waardoor de zaken min of meer
vertraging opliepen. Ze hielden op MMS te gebruiken en daardoor werden
veel
mensen, die behandeld wilden worden, niet behandeld.
BR: Want je vormde een bedreiging voor de
machtsstructuur.
JH:Misschien was het dat. Ik weet het niet.
Ze besloten dat gewoon. Wat er eigenlijk gebeurde was, dat een van de
verpleegsters naar me toekwam. Ze had veel pijn in haar hand. En ik
legde mijn hand op haar hand en zei, Kun je mijn vingers voelen? Weet
je
wel?
En
ze
zei,
Ja.
Ik zei, Voel mijn vingers. En dat zei ik drie
keer.
Toen zei ze, Oh, de pijn trekt weg. Ik voel het
tintelen. Weet je.
Toen kwam die missionaris aanrennen en zei, Stop
dat! Stop. Stop. En zij... Ik weet het niet. Ze besloot, dat ik
kwaadaardig was.
BR: Dat betekent, dat je in feite helende handen hebt
tot op zekere hoogte, denk je niet?
JH:Nou, nee. Ik heb een techniek ontwikkeld
om door aanraking te genezen. Ik noem het Tastgenezing. De basistheorie
van Tastgenezing is, dat je brein alle genezing in je lichaam beheerst.
Dus als je de communicatie tussen de hersenen en de plek, die pijn
doet,
kunt laten toenemen, gaat de genezing sneller. Het kan in enkele
minuten genezen zijn... soms, niet altijd, maar dat gebeurt dikwijls.
Het is een beetje zoals Reiki, maar niet echt. Het idee is,
dat je pijn in je pols ontwikkelt, die het brein niet prettig vindt.
Dus het brein gaat de communicatie afbreken. Hoe erger de pijn,
hoe minder communicatie. Dus als je die communicatie kunt verbeteren,
gaat de pijn sneller voorbij. Het werkt heel goed. [lacht]
BR: Welke reactie heb je van de orthodox
medische wereld gehad? Want de statistieken klinken nogal indrukwekkend.
JH:Nou, het hangt ervan af, waar je ergens
zit. In de Verenigde Staten is het medische establishment behoorlijk
tegen MMS gekant.
Ik had een miljonair, die bereid was zoveel geld te
geven, dat hij heel Haïti kon behandelen. Dus ik ging er naartoe met
het idee om dat te doen. Ik probeerde met de mensen daar te praten en
ik sprak met alle missionarissen daar. Ieder van hen had contact met
een arts in de Verenigde Staten. En in alle gevallen belden ze de
dokter in de Verenigde Staten, die vervolgens zei, Ik wil er niets
mee te maken hebben.
Er waren een paar, die enthousiast genoeg waren om het te
doen, maar toen hun dokter hen vertelde het niet te doen, hadden ze
geen enkele... Dus, het medische establishment in de Verenigde Staten
is
de laatste paar jaar niet erg ontvankelijk geweest.
Maar aan de andere kant, ik zit nu in Mexico. De dokters
daar hebben me wel geholpen. Er werd een non-profit
burgersamenwerkingsverband opgericht met een aantal artsen, die dit met
hun naam onderschrijven. We zijn daar begonnen met klinische
proefnemingen op AIDS en hepatitis C en kanker. Die onderzoeken zijn
heel goed verlopen.
We hebben daar een vent, die hoofd is van het
gevangeniswezen. Hij helpt ons ook. Dus we hebben... En het
plaatselijke ziekenhuis heeft ons 300 gratis bloedproeven toegezegd.
Dus we zijn erop uit gegaan om de plaatselijke Indianen uit diverse
stammen daar in de buurt te behandelen.
Het is in Mexico veel beter gegaan dan in de Verenigde
Staten, hoewel er heel veel flessen MMS in de Verenigde Staten zijn
verkocht. Er worden in de Verenigde Staten op dit moment op zijn minst
15.000 flessen per maand verkocht.
BR: Is het je toegestaan om hier voor de camera te
zeggen, dat MMS kanker geneest?
JH:Zeker. [lacht] Dat kan ik zeggen. MMS
geneest kanker.
BR: Goed. Het is voor een heleboel
mensen geweldig om dat te horen. Welke statistieken heb je daarvan,
reëel
gesproken, voor mensen, die letterlijk voelen, dat hun leven op het
spel staat? Maken ze een grote kans?
JH:Wat mij betreft, maken ze een goede kans.
Je moet weten, dat ik een paar honderd mensen in Mexico heb behandeld.
Een aantal van hen waren kankerpatiënten. Ik heb hen per telefoon
behandeld. Als mensen me bellen, stel ik via de
telefoon een behandeling samen. Ik heb tenminste 2.000 mensen per
telefoon geholpen. En via
e-mail heb ik nog eens 4.000 mensen behandeld. Ik heb een stapel
verhalen van mensen, die van kanker zijn genezen.
Er was een meid daar in Australië met
longkanker. De dokter had tegen haar gezegd, Over ongeveer twee
weken ga je dood. Ze lag natuurlijk in bed, behalve wanneer mensen
haar naar de wc en de badkamer hielpen en zo.
Haar arts hoorde iets over MMS en bracht het naar haar toe.
Hij zei, Je kunt dit even goed wel als niet innemen. Je gaat toch
binnenkort dood. Weet je wel.
En ze zei, Natuurlijk, wat maakt het uit. Na 11
dagen stond ze op en liep ze rond. Na 15 dagen pakte ze de auto en reed
naar een meertje, waar ze rond het kleine meertje wandelde. En voordat
de
maand voorbij was, stond ze weer voor de klas les te geven. Op dat
moment was ze niet volkomen genezen, maar sinds die tijd is ze
natuurlijk wel helemaal genezen.
Pas geleden nog, niet langer dan een maand geleden kreeg de
oom van een vriend, die met mij in Mexico werkt, kanker. Hij werd
slechter en slechter en lag uiteindelijk in bed. Het was kanker van de
pancreas. Dus hij zei, Ik wil mijn oom gaan behandelen. En ik
zei, Natuurlijk, ga je oom behandelen.
Dus hij stapt op het vliegtuig en gaat naar een andere stad
in Mexico, waar zijn oom woonde. Zijn oom lag in bed en was helemaal
terneergeslagen. Je kon amper met hem spreken. Maar hij zegt tegen hem,
Hier, ik ga je wat spul geven om in te nemen. Hij overhandigde hem het spul en
zei, Drink op. [lacht]
Daarna voerde hij een volledig protocol uit, dat wij
gebruiken, waarbij hij de MMS op zijn huid aanbracht en een aantal
andere dingen deed. De volgende ochtend stapte hij uit bed en liep een
beetje rond.
Op de derde dag hield hij op met het innemen van zijn
pijntabletten.
En dat is over het algemeen echt een goed teken. Wat bijna altijd,
bijna altijd gebeurt met kankerpatiënten is, dat ze binnen 2 tot 3
dagen ophouden met hun pijntabletten. Dus hij liet zijn pijntabletten
achterwege. Tegen het eind van de week had hij het erover om weer aan
het werk te gaan.
Toen ik vertrok uit Mexico, was hij nog niet helemaal
genezen, maar die vent was opgestaan en leefde zijn leven tenminste
weer.
BR: En het werkt, omdat chloordioxide zich
onmiddellijk stort op alles, dat anaerobisch is, en de ziektenkiemen
explodeert.
JH:Dat is juist.
BR: En kankercellen zijn anaerobisch.
JH:Ja. Maar bij kanker komt er meer kijken.
We brengen het aan op de huid. En we gebruiken DMSO. Dat is een
speciaal materiaal, dat de MMS de huid inweekt. Dit wordt in de
hele wereld door mensen gebruikt, die paarden behandelen, en het wordt
dikwijls voor dieren gebruikt. Ook een heleboel mensen hebben het
gebruikt.
BR: Wat is de naam ook al weer?
JH:DMSO. Als je het vermengt met MMS en je
brengt het aan op de huid, doordrenkt het de huid en het neemt de MMS
mee de huid in. Wanneer het de MMS door de huid naar binnen brengt,
gaat het onmiddellijk op de kanker af. Het doordrenkt ook de kanker.
In plaats van de kankercellen aan te vallen -- de
zwakke
kankercellen, want het is DMSO -- doordrenkt het de cel en doodt het de
kleine bacil in de cel, die de kanker veroorzaakt en die ervoor
zorgt, dat de cel zwak is en ontvankelijk wordt voor kanker.
Wanneer je die kleine bacil doodt, wordt de cel weer gezond.
En op die manier hoef je de cel zelf niet meer te doden. De hele
theorie achter het gebruik van MMS om kanker te bestrijden is, dat we
het op drie of vier verschillende manieren gebruiken op dezelfde
boosdoener, want we willen zoveel mogelijk MMS in het lichaam van de
persoon zien te krijgen.
We willen het lichaam -- de omgeving van het lichaam -- de
kanker helemaal laten afstoten. Dus hoe meer we het lichaam inbrengen,
hoe groter de kans dat het de kanker doodt.
Maar we zijn beperkt, want we kunnen de persoon niet ziek
laten worden. We moeten hem precies genoeg toedienen zonder dat hij
ziek wordt, maar op de rand van ziek-worden blijft hangen. [lacht] We
moeten
hem dus precies op die rand zien te houden. Daarom is de behandeling
voor kanker nogal intens. Dat is nogal intens. Hij moet het 4 tot 5
keer per dag innemen, kleine hoeveelheden 4 of 5 keer per dag, in
plaats van een grote slok ineens.
BR: Wat versta je onder "kleine hoeveelheden"?
JH:Nou, "kleine hoeveelheden" betekent 3, 4,
5, 6 druppels MMS. En dan moet je de MMS ook nog activeren, maar het
zijn kleine doseringen.
En dan heeft de MMS aan de buitenkant van het lichaam weer
een ander effect. Het veroorzaakt geen Herxheimerreactie. Een
Herxheimerreactie heeft plaats, wanneer cellen afsterven. In ons geval
gaat de MMS naar binnen en doodt de bacil, die zich in de kanker
bevindt, in plaats van de kanker zelf te doden... in de kankercellen,
zou ik moeten zeggen. Dus het doodt de...
We hebben dus veel geluk gehad met kanker en bijna alle
andere ziekten, die je je kunt voorstellen.
BR: Dit klinkt als... ik bedoel, nu er mensen naar
deze video kijken, zullen er mensen zijn, die met grote aandacht
luisteren naar hetgeen je zegt, want ze denken natuurlijk, Dit is
mijn laatste hoop. Gaan ze een fles kopen en
gaan ze het innemen? Moeten ze een geneesheer raadplegen, iemand met
ervaring? Zijn er bepaalde protocollen voor verschillende soorten
kanker?
JH:Nou, sommige mensen kunnen zelf dokteren.
Man, ik bedoel, de medische
wereld heeft daar echt een hekel aan. Zelfmedicatie, weet je, daaraan
kunnen ze niets verdienen. [lacht] En daarom slaan ze gillend op de
vlucht voor zelfmedicatie.
Maar zelfmedicatie is prima. Mensen nemen verantwoording
voor zichzelf. En daarom kan ik het aanbevelen. Maar hoe dan ook, als
je iemand met ervaring kunt vinden, is dat goed, maar begin er in ieder
geval mee.
Alle gegevens staan op mijn verschillende websites. En die
websites bevatten de protocollen. De protocollen vertellen je hoe je
het moet doen, hoe je het moet doen met kanker, hoe je andere dingen
ook kunt doen.
De laatste is een "Protocol voor mensen met
levensbedreigende ziekten". Dat is het laatste protocol. Met dit
protocol hebben we de beste resultaten geboekt -- voor
levensbedreigende
ziekten, zoals kanker. Er zijn een heleboel andere dingen, die je
niet zo intens hoeft te behandelen. Die kun je veel gemakkelijker
oplossen.
Maar normaal gesproken heb ik al die verschillende
protocollen erop staan en heel veel andere gegevens ook. Voor mensen,
die er helemaal een studie van willen maken, heb ik een website genaamd
MMS Antwoorden, waarop meer dan 800 vragen en
antwoorden staan, die ik
gedurende het laatste jaar aan mensen heb gegeven.
Al die vragen hebben op diverse manieren kruisreferenties,
dus je kunt praktisch alles vinden. Als je iets wilt weten over pancreas,
kun
je
zoeken
naar
pancreas.
Als
je
iets
wilt weten over karteldarm, zoek je op karteldarm, en een
aantal
andere zaken op
dezelfde manier.
BR: Dus je wilt mensen de kracht geven om hun eigen
gezondheid en welzijn weer in eigen hand te nemen en uit de buurt te
blijven van de beroepsgroep.
JH:Precies. Precies. Ik denk, dat hoe meer
iemand de verantwoording neemt voor zijn eigen gezondheid, hoe groter
de kans is, dat hij gelukkig wordt en in leven blijft.
BR: Wat betreft de lijst van ziekten, waarvan MMS
heeft laten zien, dat het effectief is, spreek je over malaria, AIDS,
kanker. Wat nog meer?
JH:Griep. Verkoudheid. Alle soorten ziekten
in de mond. De meeste mensen vinden, dat ze... Zelfs mensen, die
denken,
dat ze een gezonde mond hebben, zullen zien, dat hun tandvlees sterker
wordt, dat hun tanden beter op hun plek staan, dat de tanden witter
worden, wanneer ze een of twee keer per dag hun tanden met MMS poetsen.
De MMS doodt iedere bacterie op de tanden en helpt dat het
glazuur sterk blijft en het helpt, dat het glazuur tot op zekere hoogte
weer opnieuw wordt opgebouwd. Want als je al die bacteriën daar doodt,
kan het glazuur gezonder worden. En allerlei mensen, die vreselijke,
vreselijke ziekten in de mond hebben gehad -- inclusief infecties bij
de tanden. Inclusief infecties.
Ik was er lange tijd van overtuigd, dat je er geen MMS in
kon krijgen, als een tand van binnenuit was ontstoken. Maar het is een
feit... Een van mijn jongens zei, Hé, ik ga DMSO proberen om te
zien, of het naar binnen gaat. Dus
hij
doet
het
erin
en
poetst
zijn
tanden
een tijdje met een hele zachte
tandenborstel, waarbij hij hem gewoon in de DMSO stipt en in de
MMS-combinatie en daarmee zijn tanden poetst. Ongeveer twee dagen
later was de ontsteking in zijn tand verdwenen.
Welnu, dat is totaal onmogelijk, maar het werkt. [lacht] Er
gebeuren echt grote dingen met alle... Ik bedoel, ik heb talloze mensen
gehad, die me opbelden en vertelden, dat hun mond in een vreselijke
conditie was en me later vertelden, dat het was verbeterd tot normaal,
of zelfs nog beter dan wat je als normaal kunt beschouwen. Het is dus
een
goed middel om je mond in orde te brengen.
BR: Nu zijn er twee moderne plagen, die zich kunnen
verspreiden, zoals ons wordt verteld. De ene is tuberculose en de
andere is vogelgriep, als het zover komt. Heb je reden te
geloven, dat MMS deze beide ziekten kan bestrijden?
JH:Nou, dat kan ik zeker. De vogelgriep...
Kijk, er zitten meerdere miljarden mensen op deze Aarde. Er zijn maar
300 gevallen van vogelgriep geweest en de kerels, die het opliepen,
zaten op plekken, die daarvoor uitermate ontvankelijk waren.
De kans dat het gebeurt is heel, heel klein, hoewel de
president, Bush, denkt en heeft gesproken over de manier waarop hij
verwacht, dat het gaat gebeuren, weet je wel. Er zijn veel mensen, die
erover praten, in de farmaceutische ketens, die praten over de manier
waarop het gaat gebeuren, dat het vroeg of laat gaat gebeuren, dat het
gaat gebeuren, maar dat ze niet weten hoe snel het gaat gebeuren, maar
dat ze wel weten, dat het gaat gebeuren.
BR: Sommigen denken dat het is bewapend.
JH:Dat is juist. Er zijn mensen, die denken
dat het is bewapend. Maar ik denk, dat de griep, die het meest
gevaarlijk
was, de griep van 1917 was. Die heeft 50 miljoen mensen het leven
gekost. En die
griep hebben ze ook weer terug. [lacht] Dus ze hebben die griep
gereconstrueerd uit mensen, die in Alaska lagen begraven, die de griep
hadden gehad. Die lagen begraven in het ijs en die hebben al die jaren
in het ijs gelegen.
Maar ik denk... MMS doodt iedere griep, die ik tot dusverre
ben tegengekomen. Het is gewoon een pathogeen en daarom moet het in
staat zijn om ook die griep uit te schakelen. Dus de beste manier is om
een fles MMS op de plank te zetten. [lacht]
BR: Ja. Is er nog iets, dat je kunt zeggen over je
eigen visie over de eerstvolgende paar jaar? Want dit was een
overdonderend verhaal. Dit begon in Guyana, hoelang geleden?
JH:In 1997 in Guyana. Dus hoelang is dat
geleden? 10
Jaar nu.
BR: Dus in een decennium is MMS een wereldwijd
fenomeen geworden.
JH:Ja.
BR: Je komt het in iedere discussiegroep tegen, op
ieder internetforum en mensen spreken erover. Mensen schrijven ons
erover. De alternatieve gezondheidszorg is er druk mee. Wat komt er nu?
Waar gaat dit naartoe? Wat zijn je persoonlijke plannen?
JH:Nou, ik zou graag in Afrika willen starten
en telkens een enkel land willen nemen en daar gewoon alle malaria
genezen. En dan krijgen we heel veel AIDS, terwijl we ermee bezig zijn.
AIDS is natuurlijk een veel complexere ziekte en veel moeilijker te
behandelen dan malaria. Maar ik denk, dat we een paar protocollen
hebben, manieren om MMS te gebruiken, die waarschijnlijk ook voor AIDS
werken. Tot nu toe hebben we geluk gehad.
BR: Aan welk land denk je dan?
JH:Ik heb Malawi in mijn hoofd. Misschien
wordt het dat land niet, maar dat land zou een goed begin kunnen zijn,
omdat
ik al met alle... Ik heb met alle figuren in de regering gesproken. Ze
waren allemaal erg hulpvaardig. Ze waren allemaal blij me te zien. Ze
waren blij, dat ik hun mensen kon behandelen.
Er waren helemaal geen problemen met de regering. Ze hadden
zelfs een afdeling malaria in de regering en die mensen waren blij om
met me te werken. Dus ik zou graag naar... Ik zou daar graag naartoe
gaan, omdat het gemakkelijk is om daar zaken aan de gang te krijgen
zonder veel gedoe met toestemming en andere toestanden. Dat zou het
belangrijkste zijn.
BR: Bestaat er een kans, dat je je wetenschappelijke
studies in wetenschappelijke tijdschriften krijgt?
JH:Ja, die mogelijkheid bestaat, maar dat heb
ik ontmoedigd. Ik heb kansen gehad. Mensen hebben me gevraagd of ik dat
wilde doen.
Maar ik heb het ontmoedigd, omat we vanaf het begin een
spontane beweging zijn geweest. We zijn erg succesvol geweest als
grassroots. En als ik zeg "grassroots" bedoel ik ver beneden de radar
van de regering. Ze zijn zich van ons nooit bewust geweest.
Ik heb het een van mijn vrienden eens bij de FDA [Ministerie
van
Volksgezondheid] laten controleren. Hij ging naar de derde man, die bij
de FDA de baas is, en vroeg hem over MMS. Wat ze ervan dachten.
En die kerel zei, Ach, dat is rotzooi. We maken ons
niet druk over zulke dingen. We hebben die multimiljoenenbedrijven, die
kruiden leveren, die een paar medicijnen vervangen. En we hebben veel
van... we hebben niet voldoende geld om ze onder controle te houden.
Waarom zouden we ons druk maken over een klein mannetje, dat daar op
straat MMS verkoopt?
Ze zijn zich dus niet bewust wat MMS doet. Ze weten niet wat
er gaande is. En zo wil ik het laten. Ik wil niet, dat regeringen en
diverse farmaceutische bedrijven erachter komen wat het is.
Ik heb kansen gehad om in landelijke dagbladen te komen en
één
of twee kansen om op de nationale televisie te komen, maar ik heb het
altijd
afgewimpeld. Hoewel ik blij ben met internet en ik krijg veel
uiteenlopende aandacht van internet.
Maar ik wil niet... Ik wil niet dat het zover verspreidt,
dat de regering er een hand achter krijgt. Want je weet wat ze doen; ze
houden tegen wat ze kunnen. Dus dat heb ik vermeden. Uiteindelijk komt
het er toch van, natuurlijk. Uiteindelijk moeten we... het nieuws komt
een keer naar buiten. Maar ik wacht er zolang mee als ik kan.
BR: En je had een of twee verhalen gehoord van mensen,
die zich tegen de Machthebbers verzetten en er een beetje voor boeten,
of niet?
JH:Ik heb er veel verhalen over gehoord. Een
jongen, die ik goed ken, probeerde een zalf te
verkopen, die een invloed had op kanker. Het heet in feite Indiaans
Kruid
en het wordt al 70 jaar verkocht. De vrouw, die het verkoopt, heeft
zo'n
3.000 brieven van mensen, die zijn genezen van kanker.
Hij verkocht het op internet. En zodra de FDA ermee op de
hoogte kwam, hebben ze zijn huis geconfisceerd, zijn auto, zijn
hele zaak en zijn bankrekening. Ze hebben alles.
Toen hebben ze hem in de gevangenis gezet. Ze hebben
gezorgd,
dat hij niet met zijn advocaat kon spreken door hem van de ene
inrichting naar de andere over te plaatsen. En na 6 maanden hebben ze
hem eindelijk voor de rechter geleid. Ze hebben hem 6 maanden lang
verhuist en na 6 maanden hebben ze hem eindelijk voor de rechter geleid
en ze...
En toen hij zei, Niet schuldig, zei de rechter, Wacht
even.
Laten
we
even
naar
mijn
kamers
gaan.
En de rechter bracht
hem naar zijn kamer en zei, Je hebt de keus. Of je bekent
schuld en je gaat drie jaar de bak in, of ik zorg ervoor, dat je 20
jaar gaat zitten.
Maar zijn advocaat was er niet bij, dus hij wist niet wat
hij moest doen. Hij ging naar voren en bekende schuld en ging drie jaar
de bak in. Een paar jaar later kwam hij eruit en nu zit hij helemaal in
Latijns-Amerika. Hij wil helemaal niets meer met de VS te maken hebben.
Maar... ik had een andere vriend. Hij is een vriend
geworden, omdat hij weet waarmee ik bezig ben. Hij was in Afrika om
malaria te behandelen en een paar mensen, vertegenwoordigers van de
farmaceutische industrie, zeiden hem te stoppen. Hij zei, dat hij niet
zou stoppen. Hij zou doorgaan met het genezen van malaria.
Op een avond, toen hij naar huis ging... nou, hij ging niet
naar huis, hij ging naar zijn hotelkamer -- opende de deur en er
ontplofte een bom, die zijn beide benen eraf blies. Hij was niet dood.
Hij zit nu in Californië. Hij zit in een invalidewagen.
Dat zijn twee mensen, die ik persoonlijk ken. Dan heb ik nog
veel van die oudere knapen, zoals een vent genaamd Koch uit
1917, die
kanker genas. Zijn materiaal werd aan vele honderden artsen verkocht en
meer dan 100.000 mensen werden genezen van kanker, voordat de FDA hem
uiteindelijk liet stoppen.
Zo kan ik doorgaan. Er zijn veel andere verhalen over
hetzelfde ding. Daar is Rife. Later in de jaren '30, heeft Rife... Zijn
uitrusting en zijn spullen genazen nog eens zo'n 100.000 mensen van
kanker. En de FDA stopte hem, verbrandde al zijn boeken en zijn hele
laboratoriumuitrusting en alles.
De FDA heeft vele boeken verbrand. Ze hebben diverse keren
boeken verbrand. Voor het DMSO-boek werd opdracht gegeven het te
verbranden. En het werd verbrand. Ze hebben alle DMSO-boeken verbrand,
waarop ze beslag konden leggen.
Je moet dus uit handen blijven van de farmaceutische
industrie. En de farmaceutische industrie regeert natuurlijk de FDA.
Voor het geval, dat je niet weet hoe dat werkt: de managers
van de farmaceutische bedrijven nemen een jaar vrij, sabbatical. Ze
gaan een jaar bij hun bedrijf weg en werken gedurende een jaar als
bestuursambtnaar van de FDA. En daarna gaan ze naar een andere
medicijnenfabrikant. Dus de FDA in de Verenigde Staten wordt bestuurd
door de farmaceutische industrie. En [lacht] dit is belachelijk.
Ze hebben iedere zaak gesloten, alles dat kanker geneest. En
ze overtuigen de mensen, die kennelijk heel gemakkelijk zijn te
overtuigen, dat deze figuren, die in feite beschikken over remedies
tegen kanker, kwakzalvers en kwalijke jongens zijn, en ze overtuigen...
Je moet weten, dat ik drie of vier vrienden heb gehad, die
zijn gestorven aan kanker en die zeiden, Nee, ik ga niet naar die
kwakzalvers. Terwijl de gevestigde medici in feite de ware
kwakzalvers zijn. Zij zijn degenen, die iedereen laten
doodgaan. Dat is de realiteit op dit moment. Het is
beschamend.
BR: Heb je zelf van iemand bedreigingen gehad, of zit
je onder de radar?
JH:Ik zit nog steeds onder de radar. Ik heb
geen bedreigingen gehad. Maar ik woon in Mexico, voor het geval dat het
gebeurt. [lacht] Ik ben paranoïde, dus ik blijf buiten de radar en ik
denk niet dat...
Ik denk dat ik waarschijnlijk nog een jaar of twee heb,
voordat de FDA zegt, Eh, ja, deze rommel begint de omzet van de
farmaceutische industrie aan te tasten. En dat zal de doorslag geven. Zodra
er minder geld binnenkomt, zodra het erop gaat lijken, dat de MMS een
deel van de medicijnen gaat vervangen, worden ze echt helemaal gek.
BR: Dus je doel is om zoveel en zo snel mogelijk naar
buiten te krijgen, voordat ze...
JH:Dat klopt. Zoveel mogelijk naar buiten
brengen. Zoveel mogelijk mensen laten gebruiken, zodat... En, weet je,
in mijn boek staat hoe je het kunt maken. En het laat zelfs zien hoe je
het in je keuken kunt maken, zodat je het boek kunt kopen en het zelf
kunt fabriceren en het aan je buren en je familie kunt leveren, of wie
dan ook.
BR: Goed. En nu zeg je... In je boek staan instructies
over de manier, waarop je helemaal zelfvoorzienend kunt zijn wat
betreft
MMS, als je dat zou willen.
JH:Dat klopt. Het is een stap-voor-stap
procedure om een paar flessen voor jezelf te maken en een
stap-voor-stap procedure om honderdduizend flessen te maken, die je
kunt verkopen.
BR: En voor degenen, die erover denken er een te
kopen, het gaat heel lang mee. We hebben het over een paar druppels per
dosis. Nietwaar?
JH:Dat klopt. Met een fles van $20 doe je
zelf... Stel je voor, je neem een dagelijkse onderhoudsdosis,
dan doe je met een fles van $20 ongeveer anderhalf jaar. En als je hem
voor je hele gezin gebruikt, doe je er waarschijnlijk 3, 4, of 5
maanden mee.
En iedereen is er goed in... ik vraag iedereen... ik verkoop
het zelf niet, behalve dat ik ermee begin in Mexico, maar sinds de
laatste 10 jaar heb ik het zelf niet verkocht. Ik geef flessen weg,
maar meestal moedig ik mensen aan het zelf te verkopen. En iedereen
heeft de
prijs laag gehouden.
Ik heb gezegd, Kijk, we willen de prijs laag houden,
zodat iedereen in de wereld het zich kan veroorloven. En het zijn
tot
nu toe allemaal humanitaire types, die het allemaal maken en verkopen
voor dezelfde prijs, namelijk $20 per fles. Het maakt me niet uit of
het in Duitsland is, of Latijns-Amerika, of Australië, of de Verenigde
Staten, of Mexico. Het is $20 per fles.
Dat is minder dan één cent per dosis. Je kunt een geval van
malaria genezen voor 5 cent. Zelfs de mensen in Afrika kunnen zich dat
veroorloven. Maar als we daar naartoe gaan, laten we hen niet zoveel
betalen. Aanvankelijk doen we het gratis, maar ze zouden het kunnen
betalen, als ze werden gedwongen.
BR: Wat is je spirituele en filosofische achtergrond,
die je door al deze buitengewone jaren heeft heengeleid?
JH:Nou, ik wil graag geloven, dat ik een zeer
spiritueel figuur ben, maar niet religieus.
BR: Dat verschik kan ik waarderen.
JH:Goed. En daarom geloof ik, hoe spiritueler
iemand is en hoe meer hij zich richt op het doen van dingen, waarvan
hij weet, dat ze goed zijn om te doen, hoe meer kracht hij heeft. Ik
geloof, dat in de hele beweging naar een betere gezondheid, naar een
grotere beweging van het genezen van mensen die ziek zijn -- dat
helemaal indruist tegen hetgeen medici tegenwoordig aan het doen zijn
-- ik geloof hoe meer mensen werken naar de juiste dingen, hoe meer
kracht ze krijgen.
Want, als ze werkelijk datgene doen, waarvan ze weten, dat
het goed is, zullen ze zich nooit schuldig voelen. In
ieders geest ligt ergens iets begraven, dat -- indien ze iets doen, dat
niet
goed is, als ze mensen van hun geld beroven, als ze mensen laten
sterven -- ze diep vanbinnen weten, dat ze iets verkeerd doen. En als
ze dat weten, verliezen ze kracht naarmate de tijd vordert.
Dat gebeurt volgens mij op Aarde tegenwoordig... nu. Ik
denk, als die pillenfabrikanten steeds meer doden veroorzaken, en als
het Ministerie van Volksgezondheid steeds meer doden veroorzaakt, dat
ze langzaam hun macht
verliezen. Niet zo snel als we zouden willen, maar ze verliezen hun
macht.
Ik denk, dat het alternatieve circuit langzaam maar zeker
macht krijgt en dat de mensen daar ook steeds meer macht krijgen. Het
gebeurt
bij mij ook. Wat mij gebeurt is tot op zekere hoogte, dat mensen naar
me
toe komen en met mij over sterke zaken spreken.
BR: Hm hm.
JH:Ik kan de meeste niet openlijk bespreken.
Maar
ik denk, dat we aan de vooravond staan van een paradigmaverandering in
de gezondheidsindustrie. En ik denk, dat die verandering van het
paradigma [wereldbeeld] in de eerstvolgende paar jaar zal plaats
vinden. Het zal niet lang meer duren.
Het zal ons helpen het paradigma te veranderen van de
grofheden van mens tegen mens. Ik weet niet hoelang die verandering in
beslag zal nemen. Die verandering kan 50 jaar, of een paar honderd jaar
duren, maar het is aan het veranderen. En het is nog nooit eerder
veranderd.
Gedurende honderdduizenden jaren is er nooit een wijziging
opgetreden in de wreedheden van mens tot mens. Ik bedoel, ze hebben
het over Jezus en ze hebben het over Mohammed en ze hebben het over al
die bijzondere mensen, die hier eerder zijn geweest. Er zijn er
honderden, echt waar. En allemaal hebben ze liefde onderwezen en ze
hebben
allemaal over die wonderbaarlijke dingen gesproken. Maar er is GEEN
verandering opgetreden in het paradigma van de wreedheden van de mens.
Ik denk, dat diegenen van ons nu samenkomen in gesprek --
niet noodzakelijkerwijs fysiek op één plek, maar in telecommunicatie.
Mensen spreken tegen me uit de hele wereld. En andere
mensen, zoals deze groep hier, waarmee we een conferentie hebben over
alternatieve geneeswijzen en dat soort zaken. Ik was laatst nog op een
ander congres in Mexico. Overal worden congressen gehouden. En ze
hebben het allemaal over alternatieve geneeswijzen. Deze dingen waren
er 20 jaar geleden niet. Zelfs 10 jaar geleden waren er nog maar een
paar.
Maar geloof me, we gaan door een paradigmaverandering heen.
Het
gaat langzaam, maar het gaat gebeuren. En dat komt, omdat er een
heleboel mensen op Aarde zijn, die nu datgene gaan doen, waarvan ze
weten, dat het goed is om te doen.
BR: Ik zou willen zeggen, dat die verandering reeds is
begonnen. We beginnen het in ons eigen leven te zien en we zijn zeer
bevoorrecht om hier op dit moment te zijn.
JH:Dat klopt. Ja. Ik voel precies hetzelfde.
En om het nog extremer te maken, ik denk, dat in het
verleden, vele miljoenen jaren, of duizenden jaren geleden, dat velen
van ons... dat er een groep was, die overeen is gekomen om hier te zijn
en aan deze paradigmaverandering mee te werken.
BR: Daar ben ik er ook een van! [lachen]
JH:Zie je wel? Ik ontmoet veel van hen. Ik
bedoel, je bent niet alleen... Veel mensen bellen me op en zeggen, Hé,
ik
herinner
me,
dat
we
hebben
afgesproken om hier te zijn. Weet
je? En meer van die dingen.
BR: Zeker.
JH:Ja. En daarom doen we datgene, waarvan we
weten, dat het goed is. En wij hebben veel meer macht dan die gasten
daar, die mensen belazeren en doden veroorzaken en pijn en lijden
veroorzaken en al die dingen. Ze maken geen kans. Ze hebben verloren.
Ze weten het alleen nog niet. [lacht] Het zal een tijdje duren, voordat
bij
hen het kwartje valt, maar het gaat gebeuren. Het gaat gebeuren.
Dus dat is wat ik wilde zeggen, want ik heb zo lang de pijn
en het lijden gezien, dat ik het graag... Ik zie het gebeuren. Ik heb
gedurende de laatste paar jaar duizenden wonderen zien gebeuren. En
ik weet, dat we er nog veel meer gaan zien.
BR: Volgens mij heb je absoluut gelijk. En je hebt
gelijk in de voorhoede van de omwenteling. Je bent onderdeel van de
beweging, die dit in feite mogelijk maakt. Je zit precies op het juiste
moment op de juist
plek.
JH:Nou, dank je wel. [lacht]
BR: U bent een groot man, sir. U bent een heel dapper
mens om naar voren te komen en dit allemaal zo openlijk te doen. Zelfs
al zit je onder de radar, er zijn tienduizenden mensen, die deze video
bekijken en die zeer aandachtig luisteren naar hetgeen je zegt. Je gaat
heel veel levens redden. En ik neem mijn hoed voor u af, sir. [lachen]
Het was een groot voorrecht.
JH:Nou, dank je wel. Het is zeker mijn
voorrecht om hier te zijn en jou zulke geweldige dingen te horen zeggen.
BR: Dank je wel, Jim Humble.
JH:Tot je dienst. [applaus op de achtergrond]
Dank u. Dank u. Dank u.
BR: En ik meende wat ik zei.
JH:Geweldig. Dat waardeer ik.
BR: Ik zou je graag terugzien volgend jaar, wanneer je
misschien wat meer kunt vertellen.
JH:Dat is goed!
Klik hiervoor het videointerview (Engels) Klik hiervoor de interviewtranscriptie van 2010 (Nederlands)
unieke bezoekers
Support Project Avalon
- make a donation:
Thank you for your help.
Your generosity enables us to continue our work.